نیکی و مهر

نیکی و مهر

نیکی ذهن انسان را از اندیشه های بد و رنج آور  پاک می کند.نیکی

ذهن انسان را از اندیشه های مختلف پاک می کند و در نتیجه از رنج

های مختلف می کاهد.نیکی کردن به دیگران کمک می کند که

بتوانند راحت تر به ما نیکی کنند.محبت بی چشم داشت و فراوان و در

عین حال آگاهانه،به انسان کمک می کند که از افکار منفی و زندگی با

گذشته دور شود و بتواند از زندگی اش لذت ببرد.لذت پاک و بی

آلایشی که نتیجه ی عدم وجود افکار رنج آفرین است.

مشکل اصلی این است که چگونه با کسانی که ذهنشان پر از افکار و

قالب ها و بایدها و نبایدها است،عاشقانه و با اندیشه های نیک روبرو

شویم؟

پاسخ این است که نیکی و محبت افکار دیگران را هم خاموش می

کند.یا اینکه به افکار دیگران جهت خاصی می کند.به هر حال اگر

بخواهیم بین نیکی و بدی یکی را انتخاب کنیم،بدون شک نیکی ر

 انتخاب می کنیم.

برای راحت بودن،برای آرامش و شادی.

البته از این نکته هم نباید غافل شویم که در روابط انسانی، تلاش ما

برای تغییر دیگران،ممکن است نشانه ای باشد بر این حقیقت که نمی

خواهیم خودمان را تغییر و پرورش دهیم و درگیر و وابسته ی

 افکار و رویاهای خود و نادانی های دیگرانیم.نشانه ای بر این حقیقت

که نیاز به ارتباط با دیگران،بر نیاز ما به ارتباط با درونمان،تقدم یافته است.

بدی، وابستگی و رنج و آلودگی می آورد.نیکی یعنی رها کردن،آزاد

بودن ،اهمیت ندادن و آزادی ِ ذهن در   ارتباط انسانی.

ما به این خاطر نباید بدی کنیم که برای نابسامانی ها اصالتی قائل

نیستیم.وقتی که اندیشه های روشن و نیک و مثبت،مبنای عملمان

باشد،این انرژی مثبت به طرف مقابل منتقل خواهد شد و در

 نتیجه خودمان هم نتیجه ی نیکی را خواهیم دید.